Σμαραγδένιος Κύκλος

Έλα λοιπόν και μην αργείς

13 Οκτωβρίου 2013

Ομιλία εισαγωγής:

Καλησπέρα σας. Καλώς ήρθατε στο φεστιβάλ Ρέϊκι. Ξεκινώντας θέλω να ευχαριστήσω το Γιώργο Μυλωνά και την Διονυσία  Κλαρινετατζή, οι οποίοι διοργανώνουν αυτό το φεστιβάλ εδώ και πολλά χρόνια. Γιώργο, Διονυσία, όπου είστε, ευχαριστίες  από καρδιάς...

Χρειαζόμαστε μία μέρα που να μπορούμε να συναντηθούμε. Χρειαζόμαστε μία μέρα που να μπορούμε να βρεθούμε μεταξύ μας - άνθρωποι από διαφορετικές εργασίες, διαφορετικές πόλεις, διαφορετικές ίσως νοοτροπίες, αλλά που όλοι έχουμε κάτι κοινό.

Έτσι, κάθε φορά, νιώθω την ανάγκη να ευχαριστήσω τον Γιώργο και την Διονυσία που το ξεκίνησαν και το διοργανώνουν και ακόμη περισσότερο επειδή το οργανώνουν με επιμέλεια και τάξη. Επειδή το οργανώνουν έναν τρόπο που δείχνει ένα νέο παράδειγμα, που δείχνει την αγάπη τελικά  γιατί  η αγάπη φροντίζει αυτά που φτιάχνει και δεν τα παραμελεί.

Και  έτσι μετά τις ευχαριστίες μου προς αυτά τα δύο πλάσματα που έχουν βοηθήσει όλους εμάς να βρισκόμαστε παρέα,  θέλω να ευχαριστήσω όλους εσάς. Δεν ξέρω εάν το συνειδητοποιείτε, αλλά για να βρισκόσαστε αυτή την στιγμή εδώ, εσείς αποφασίσατε να δώσετε σήμερα κάποια χρήματα, για έναν κοινωφελή σκοπό και αυτό είναι πάντα συγκινητικό και πάντα ωραίο. Και θέλω να σας ευχαριστήσω γιατί, με αφορμή μία πνευματική συνάντηση, όλοι εσείς  σήμερα βοηθάτε σ' ένα σκοπό που έχει να κάνει με το σύνολο.

Τέλος, θέλω να ευχαριστήσω όλους αυτούς στο δρόμο μου, που είτε είναι αυτή την στιγμή συνοδοιπόροι,  είτε υπήρξαν, είτε θα γίνουν. Χάρη σε  αυτούς γινόμαστε ότι γινόμαστε, χάρη σε αυτούς και  στα ερεθίσματα που μας δίνουν και στην ενθάρρυνση που μας δίνουν, έχουμε το κουράγιο να προχωράμε και να χαράζουμε νέες πορείες και να μην μένουμε στατικοί.  Είναι πολύ βαρετή μια ζωή όπου τα πάντα είναι στατικά. Χαίρομαι γιατί έχω παρέα μου ανατρεπτικά πλάσματα - που αμφισβητούν τα δεδομένα, που βρίσκουν καινούριες σκέψεις και καινούριους τρόπους να στέκονται απέναντι στα παλιά θέματα της πραγματικότητας. Και επειδή πολύ σοβαρά τα είπα τώρα στην αρχή και δεν είναι άνετη όλη αυτή η σοβαρότητα, θέλω να ξεκινήσω λέγοντας σας την ιστορία με το κουνουπάκι. Το κουνουπάκι το διηγήθηκα στην Θεσσαλονίκη. Θέλω να σας το πω κι εσάς γιατί καθώς ερχόμουν συνειδητοποίησα μία άλλη οπτική στην ιστορία του. Οπότε, η ιστορία έχει ως εξής:

 Ήταν μία οικογένεια κουνουπιών - η μαμά και τα παιδάκια.  Ένα πρωί, ένα από τα κουνουπάκια ήθελε να πάει βόλτα. Οπότε ρωτάει την μαμά «Μαμά, να πάω βόλτα:» «Παιδάκι μου είσαι μικρό ακόμη, αλλά και να σε κρατάω συνέχεια στην οικογένεια δεν είναι ωραίο. Πήγαινε την βόλτα σου, αλλά να προσέχεις. Έφυγε λοιπόν το κουνουπάκι. Έλειπε όλη μέρα. Έφτασε απόγευμα η μαμά του άρχισε να ανησυχεί.  Που είναι το παιδάκι μου το κουνουπάκι, έλεγε η μαμά-κουνουπίνα. Κάποια στιγμή, αργά το απόγευμα, εκεί στο σούρουπο, εμφανίζεται το κουνουπάκι πολύ χαρούμενο. Λέει η μαμά-κουνουπίνα περίεργη. «Τι έγινε κουνουπάκι μου; Πώς πέρασες στην βόλτα σου;» Και το κουνουπάκι απαντάει περιχαρές: «Μαμά  πέρασα τέλεια όπου και αν πήγα όλοι με χειροκροτούσαν!»

Καλά κάνατε και χειροκροτήσετε, και θα καταλάβετε γιατί! Γιατί καθώς ερχόμουν συνειδητοποίησα ότι η συλλογική κίνηση μεμονωμένων ανθρώπων -σαν εσάς- παντού στην ανθρωπότητα για έναν καινούργιο τρόπο δράσης και σκέψης ΕΙΝΑΙ το κουνουπάκι! Βγαίνουν έξω κάθε πρωί στην παλιά πραγματικότητα, πολύ τολμηρά! Είναι μικρό το κουνουπάκι, είναι καινούργιο, δεν έχει μάθει καλά τα δεδομένα, αλλά αρνείται να μείνει σπίτι του, κλεισμένο, φοβισμένο, και βγαίνει έξω κάθε μέρα σουλάτσο στην πραγματικότητα και γυρνά κάθε βράδυ σπίτι του ευχαριστημένο, γιατί όπου κι αν  πήγε, παντού το χειροκροτούσαν! Είναι έτσι ακριβώς το συλλογικό κίνημα για μία Καλύτερη Πραγματικότητα - αν και δεν είναι καν κίνημα, αφού  δεν υπάρχει καμία οργάνωση. Αυτό είναι ακόμη καλύτερο, βλέπετε, δεν πιστεύω καθόλου στις οργανώσεις, πιστεύω στα άτομα.

Έτσι λοιπόν βγαίνουμε, καθένας μας, μέσα σε μία πραγματικότητα που με χιλιάδες τρόπους θα μπορούσε να μας τσακίσει. Αλλά εμείς γυρνάμε κάθε βράδυ περιχαρείς στα σπίτια μας, ενθουσιασμένοι γιατί άλλη μία μέρα τα καταφέραμε και τα πήγαμε καλά. Δεν λέω ότι κάθε μέρα γυρνάμε ενθουσιώδεις, αλλά συνολικά από όλες τις μέρες που βγαίνουμε την βόλτα μας σ' αυτή την πραγματικότητα, είμαστε ευχαριστημένοι.  Οπότε είμαστε σαν το κουνούπι! Καταφέρνουμε να ξεγλιστράμε από τις κακοτοπιές, να γλιτώνουμε από τους κινδύνους, καταφέρνουμε να μην μας εξοντώνει το κακό, καταφέρνουμε να μην μας ισοπεδώνει η οικονομική κρίση, καταφέρνουμε να γλιτώνουμε από όλη αυτή τη μαυρίλα. Και, σαν το Κουνουπάκι, χαιρόμαστε γιατί κάθε μέρα όλοι μας χειροκροτούν!

Και είναι αλήθεια πως αυτοί που είναι μαζί μας - που κάποιοι ενορατικοί τους βλέπουν- οι οποίοι καθοδηγούν το νου και την καρδιά μας προς κάτι καλύτερο, πράγματι μας χειροκροτούν! Πράγματι κάθε βράδυ υπάρχει ένα χειροκρότημα γιατί, αγαπημένοι φίλοι, γνωστοί και άγνωστοι, δεν έχει καμία σημασία, χρειάζεται μεγάλα κότσια όταν όλος ο κόσμος είναι στα μαύρα, εσύ να φοράς άσπρα - με κάθε τρόπο και κάθε έννοια. Χρειάζεται πολλά κότσια όταν ο κόσμος θέλει να διχάσει και να δημιουργήσει έχθρα, εσύ να θέλεις να ενώσεις και να δημιουργήσεις σύμπνοια. Χρειάζεται να έχεις γερά έντερα! Πολλοί έχουμε πρόβλημα με τα έντερα, αλλά σκεφτείτε τι δουλειά κάνει αυτό το έντερο, εδώ και τόσα χρόνια!  Οπότε, αξίζει σε καθέναν από σας ένα πραγματικό χειροκρότημα που τα καταφέρνετε!

Νιώθω μεγάλη τιμή που βρίσκομαι απέναντί σας και σας μιλώ. Κάθε φορά, παίρνω ένα ρίσκο γιατί δεν θέλω να νιώθετε ότι είμαστε διαφορετικοί. Υπάρχει πάντα ένα ρίσκο όταν κάποιος κάθεται λίγο πιο ψηλά από τους άλλους [λόγω της σκηνής]. Θα έρθει κάποια στιγμή που δεν θα χρειάζεται κανένας να κάθεται ψηλότερα από τους υπόλοιπους... Γιατί ειλικρινά δεν αξίζω περισσότερο χειροκρότημα απ' ότι καθένας σας, δεν έχω κάνει κάτι παραπάνω απ' ότι κάνετε εσείς. Ίδιοι είμαστε και την ίδια πορεία κάνουμε, τις ίδιες δυσκολίες αντιμετωπίζουμε, και με το ίδιο σθένος κάθε πρωί ξυπνάμε, σηκώνουμε τα μανίκια και στεκόμαστε. 

Οπότε, είναι τιμή το να βρίσκομαι εδώ και να σας μιλώ.  Νιώθω πολύ τυχερή που έχω το προνόμιο να μπορώ να εκφράσω κάτι από αυτό που νιώθω. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ που έχω την ευκαιρία να βλέπω τα πρόσωπα σας, και να ξέρω ότι είμαστε μαζί χωρίς να χρειάζεται να ξυπνάμε και να κοιμόμαστε παρέα!  Είναι πιο σημαντικό όταν τα σώματα δεν είναι μαζί, να είναι οι καρδιές μαζί, και να είναι ο νους μαζί. Έτσι, μπορεί ν'αλλάξει η πραγματικότητα. Σώματα ενωμένα, δεν λένε και πολλά. Μυαλά όμως ενωμένα μπορούν να κάνουν όλη τη διαφορά του κόσμου!

Δεν ξέρω εάν έχετε ξαναβρεθεί σε επικοινωνία [channeling].  Δεν πρόκειται να φορέσω φακιόλι, αν το περιμένετε, και δεν πρόκειται να βγάλω κάποια κρυστάλλινη σφαίρα, να σας πω το μέλλον. Έχω αλλεργία στο να ξέρω το μέλλον. Δεν έχω όμως αλλεργία στο να μυρίζομαι το μέλλον. Αισθάνομαι πως όταν ανακοινώνονται πράγματα για το μέλλον, πάντα κλείνουν ενέργειες και δεν ανοίγουν γιατί σφηνώνονται οι προβλέψεις στα κεφάλια μας και αυτό περιορίζει το πού πάμε.

 Έχω την τιμή εδώ και πολλά χρόνια να έχω μια επαφή με μία ομάδα από αγγέλους, από οντότητες, που ευτυχώς δεν θέλουν να γίνω μελλοντολόγος! Αν το ήθελαν, θα είχα μεγάλα ζόρια στη σχέση μου μαζί τους και πιθανότατα θα είχα χωρίσει! Έχω λοιπόν την τύχη να έχω αυτή την παρέα, και να κάνω επαφή με την σοφία της. Κάποιες φορές μας δίνουν κάποιες μυρωδιές για το μέλλον. Δεν τους αρέσουν οι προβλέψεις. Πιστεύουν πολύ στο δυναμικό καθενός από μας. Πιστεύουν ότι κάθε στιγμή μπορούμε ν' αλλάξουμε δεδομένα που φαίνονται πολύ βέβαιο ότι θα συμβούν. Αυτή η ομάδα Δασκάλων και Αρχαγγέλων ονομάζεται Σμαραγδένιος Κύκλος. Έχουν περάσει δώδεκα χρόνια που γίνεται αυτή η επικοινωνία μαζί τους κάθε μήνα, μερικές φορές και δύο φορές το μήνα, ή και τρείς φορές τον μήνα. Λόγω των ετών που έχουν περάσει, νιώθω πλέον μία μεγάλη βεβαιότητα ότι οι πληροφορίες και οι σκέψεις που έρχονται μέσω του νου τους ότι είναι όντως ακίνδυνες για μας, για χειραγώγηση.

Δεν πιστεύω πως, ό,τι είναι αόρατο, είναι καλό. Πιστεύω πως είμαστε εδώ για να διακρίνουμε. Πιστεύω πως ανεξαρτήτως του πώς συστήνεται οποιαδήποτε παρουσία, είναι τα λόγια της που μας βεβαιώνουν για το αν αυτή η παρουσία είναι όντως αγαθοεργής - όχι οι τίτλοι της. Ο τίτλος δεν κάνει την ουσία, τα λόγια όμως δείχνουν την ουσία. 

Αυτό λοιπόν που θα κάνω τώρα το λέω κάθε φορά και θα το πω άλλη μια φορά, είναι το εξής: Απλώς θα κλείσω τα μάτια μου, γιατί αυτό βοηθά το μυαλό μου να συγκεντρωθεί. Θα κλείσω τα μάτια μου θα συγκεντρωθώ  λίγο και μετά θ' αρχίσω να μιλάω. Συνήθως δεν υπάρχει αλλοίωση της φωνής, μπορεί να υπάρχει αλλαγή στον τόνο.  Δεν θα δείτε τίποτε εντυπωσιακό και δεν θα υπάρξουν πυροτεχνήματα! Επίσης, αυτό που θα δείτε, μπορεί ο καθένας από σας να το κάνει.  Όλοι έχουμε νου.  Ο νους μας δεν είναι στεγανός. Ο νους μας εμποτίζεται από ιδέες από παντού γύρω μας. Είναι δυνατότητα του κάθε ανθρώπου να εστιάσει το νου του σε μία συγκεκριμένη πηγή σκέψεων. Δεν χρειάζεται καμία ιδιαίτερη ικανότητα. Όλοι έχουμε νου και ο νους όλων μας εμποτίζεται από τις σκέψεις, τις ιδέες όλων των υπολοίπων - είτε είναι στη γη είτε είναι άλλου.

 Το μόνο που κάνω, και φαίνεται αλλιώτικο, είναι ότι εστιάζω το νου μου  σε μία συγκεκριμένη πηγή σκέψεων. Ας πούμε σ' ένα συγκεκριμένο άτομο. Πολλές φορές είναι ο Ραφαήλ, άλλες φορές είναι ο Μιχαήλ. Ανάλογα με την παρουσία που νιώθω. Απλώς δεν αφήνω  άλλες σκέψεις να μπουν στο νου μου και μεταφέρω μόνο τις σκέψεις που έρχονται από εκεί, από εκείνη την πηγή. Αυτό  είναι το μόνο που συμβαίνει. Δεν έχει τίποτα μεταφυσικό στην πραγματικότητα - παρότι φαίνεται πολύ μεταφυσικό.  Συμβαίνει σε όλους σας κάθε μέρα! Σας έρχονται ιδέες από ένα άλλο πεδίο! Ιδιαίτερα οι δημιουργικές ιδέες, ανήκουν πάντα σ' ένα άλλο πεδίο, και αυτό σημαίνει ότι όλοι επικοινωνείτε, όλοι παίρνετε πληροφορίες, όλοι παραλαμβάνετε ιδέες και σκέψεις από έναν ανώτερο, πιο  δημιουργικό νου, έναν νου που έχει λιγότερα προβλήματα και περισσότερες φαεινές ιδέες! Οπότε, ας ξεκινήσουμε.

 Διαλογισμός:

Θα σας ζητήσω λοιπόν να μετακινηθείτε και εσείς παρέα μου. Δεν είναι σημαντικό εάν θα κλείσετε ή όχι τα μάτια σας. Απλά μετακινήστε την προσοχή σας προς το ενεργειακό κέντρο όπου βρίσκεται η καρδιά σας, στο κέντρο του στήθους σας. Φανταστείτε ότι εκεί, λίγο πιο μέσα από την επιφάνεια, υπάρχει μια υπέροχη σιωπή, μία υπέροχη γαλήνη... η δική σας προσωπική γαλήνη. Αφήστε λοιπόν τον εαυτό σας να μετακινηθεί προς εκείνο το μέρος μέσα σας, όπου είστε γαλήνιοι, όπου νιώθετε ειρηνικοί, όπου υπάρχει μια βαθιά σιωπή. Μία σιωπή που θυμίζει την επιφάνεια μιας υπέροχης λίμνης με πεντακάθαρο νερό που λάμπει από το φως  του ήλιου. Χωρίς καμία ρυτίδα πάνω της. Τόσο βαθιά, τόσο σιωπηλή, τόσο υπέροχη γαλήνη. 

Ταξιδέψτε μέσα σ' αυτήν την σιωπή... εκεί όπου με την γαλήνη σας ενώνεστε ψυχικά με άλλους ανθρώπους. Και αφήστε τώρα από αυτή την σιωπή του εαυτού σας να ενωθείτε ψυχικά με όλους τους άλλους γύρω σας... Φανταστείτε πως αυτή η κίνηση απλώματος και ανοίγματος παίρνει ένα ωραίο χρώμα. Φανταστείτε πως όλη η αίθουσα γεμίζει από ένα χρώμα και αυτό το χρώμα εκφράζει την ενότητα που έρχεται μέσα στην σιωπή. Εκφράζει το μέρος του εαυτού μας που γνωρίζει ότι είμαστε Ένα. Τώρα φανταστείτε αυτό το χρώμα, όποιο είναι το χρώμα που εσείς βλέπετε, ν' απλώνεται παντού. Όχι μόνο στην Αθήνα, αλλά ν' απλώνεται σε όλη την Ελλάδα... Φανταστείτε ότι αυτό το εξαίσιο χρώμα απλώνεται και περιβάλει όλη την γη  και αγγίζει κάθε ανθρώπινο πλάσμα και κάθε ζωντανό πλάσμα - είτε ζει στην επιφάνεια, είτε ζει μέσα στην γη, είτε πετά πάνω στον αέρα... σαν ένα μήνυμα ενότητας και αγάπης βγαλμένο από τη βαθιά σιωπή μέσα στο ανθρώπινο ον.

 Επικοινωνία:

«Έλα λοιπόν και μην αργείς»,  λέει ένα γνωστό σας τραγούδι.

Θα ξεκινήσουμε αυτή την επικοινωνία τραγουδώντας σας «Έλα λοιπόν και μην αργείς»! Έλα, αγαπημένη ψυχή, έλα στο  δρόμο σου, έλα στην πορεία σου. Έλα, στην ήδη αποφασισμένη, προσυντεταγμένη σου  κίνηση.  Έλα, εκεί όπου βρίσκεται η ομορφιά του εαυτού σου, έλα, εκεί όπου ανήκεις. 

Έλα λοιπόν και μην αργείς»  είναι το μήνυμα της σημερινής επικοινωνίας. Χρειάζεται ν' ακουστεί για κάθε έναν, όχι μόνο για εσάς που είστε σήμερα εδώ αλλά για κάθε έναν, ο οποίος θα το ακούσει ή θα το διαβάσει ή θα του το μεταφέρετε με το δικό σας τρόπο. Δεν είναι η ώρα, δεν είναι η στιγμή, για αργοπορίες. 

Αγαπημένες ψυχές σε ενσάρκωση, Αγαπημένες ψυχές που εξερευνάτε την βιολογία και τον υλικό κόσμο,  Πνεύματα εν δράσει μέσα στην ύλη,  Ψυχές αποφασισμένες ν' ανακαλύψετε τι είστε, ποιοί είστε και γιατί είστε, τώρα είναι η εποχή της εγρήγορσης. Πολλοί θα πουν ότι η εποχή της εγρήγορσης έληξε το Δεκέμβριο που πέρασε. Δεν είναι έτσι.

Τα νέα είναι πως πραγματικά η δράση ξεκινά τώρα! Ξεκινά μέσα στο Σεπτέμβριο - Οκτώβριο αυτής της χρονιάς, γιατί τώρα η ενέργεια είναι ώριμη, η ενέργεια τώρα έκλεισε τον κύκλο της από τον Δεκέμβριο που πέρασε.

Τι σημαίνει ότι η ενέργεια είναι ώριμη; Σημαίνει ότι όλη η διαδικασία της αφύπνισης που έλαβε χώρα μέχρι τον Δεκέμβριο που πέρασε έφτασε τώρα σε μία ολοκλήρωση μέσα σε κάθε άνθρωπο, σε κάθε ενσαρκωμένη ψυχή.  Η ενέργεια του Δεκεμβρίου ωρίμασε και έδωσε τώρα έναν καρπό. Αυτός ο καρπός γεννήθηκε μέσα στον υλικό κόσμο τον  Σεπτέμβριο. Έκλεισε το εννεάμηνο που χρειάζεται για την κυοφορία. Αυτός είναι ο καρπός, ο  οποίος τώρα προσπαθεί να μεγαλώσει.

Αυτόν τον καρπό τον ονομάσαμε τον Χριστό Εαυτό σας, ή τον Εαυτό Χριστό σας, ή Χριστικό σας Εαυτό. Όπως θέλει ο καθένας, ας το πει. Είναι ο δικός σας Χριστός Εαυτός. Είναι ο δικός σας  όμορφος εαυτός, για τον οποίον φυτεύατε σπόρους εδώ και χρόνια, εδώ και δεκαετίες, προκειμένου να έχετε την ευκαιρία να έρθετε σε μία πιο ολοκληρωμένη εκδήλωση.

Είχατε γνωρίσει τον εαυτό σας ως άνθρωπο, μία προσωπικότητα. Μέσα από διδασκαλίες, πληροφορίες και έρευνες, αρχίσατε να υποψιάζεστε ή να ανακαλύπτετε πως δεν είστε  απλώς η ανθρώπινη βιολογία, πως δεν  είστε απλώς ο ανθρώπινος νους που ορίζεται σαν προσωπικότητα.  Αρχίσατε να ανακαλύπτετε, να  διαπιστώνετε και να διαβεβαιώνεστε, πως όντως συμβαίνει κάτι πολύ μεγαλύτερο μέσα σε σας απ' ότι είχατε διανοηθεί. Κάποιοι έφτασαν να είναι βέβαιοι γι' αυτό και αυτοί είναι εκατομμύρια σε όλη τη γη. Αυτό για το οποίο ήσασταν βέβαιοι, ουσιαστικά γεννήθηκε και άρχισε την εκδήλωση του, αυτό το διάστημα.

«Έλα  λοιπόν και μην αργείς»,  είναι το μήνυμα που στέλνουμε στον Χριστό Εαυτό που γεννήθηκε. Γιατί τον περιμένατε εσείς, και τον περίμενε και όλη η ανθρωπότητα. Οι καιροί που έρχονται, οι μήνες που έρχονται, έχουν αρκετό  αναβρασμό. Δεν είναι μήνες εφησυχασμού. Είναι μήνες εγρήγορσης. Μίας  εγρήγορσης χωρίς ανησυχία. Αγαπημένοι φίλοι, η ανησυχία δεν εξυπηρέτησε ποτέ την πνευματική εξέλιξη. Είναι μήνες  εγρήγορσης σημαίνει ότι είναι μήνες που χρειάζεται να εστιάσετε στην φροντίδα, στην αγάπη και στην στοργή για τον εαυτό σας. Να φροντίσετε τις όμορφες και φωτεινές πλευρές του εαυτού σας. Να εστιάσετε  και ν' ασχοληθείτε με δημιουργικές ποιότητες του εαυτού σας. Να εστιάσετε σ' αυτό που είναι ωραίο και να συνεισφέρετε αυτό που είναι ωραίο. Να εστιάσετε στο τι χρειάζεται να κάνετε για να νιώσετε καλύτερα. Να διαθέσετε λίγο περισσότερο χρόνο σε σας. Δεν εννοούμε να ομφαλοσκοπήσετε και να κάθεστε ν' ασχολείστε με τον εαυτό σας. Εννοούμε να φροντίσετε να κανακέψετε τον εαυτό σας και να δώσετε στον εαυτό σας την φροντίδα και στοργή που χρειάζεται.

 Ο πρώτος εδώ μέσα ο οποίος χρειάζεται να το ακούσει είναι η Χαριτίνη μέσα από την οποία γίνεται αυτή η ομιλία!

 Βλέπετε ειδικά όσοι έχετε μία δημιουργική ασχολία, είστε τόσο μέσα στις δημιουργικές σας ασχολίες, που ξεχνάτε την σημασία του δικού σας εαυτού. Όσοι έχετε πολλές υποχρεώσεις είστε τόσο μέσα στις υποχρεώσεις, που ξεχνάτε πως ο παράγοντας που αλλάζει τα δεδομένα και φέρνει λύσεις είναι ο εαυτός σας.

«Έλα λοιπόν και μην αργείς»,  γιατί πέρασαν τόσα χρόνια για να το κάνεις αυτό για σένα!

«Έλα λοιπόν και μην αργείς», γιατί πέρασαν ζωές επί ζωών για να φτάσεις να το κάνεις αυτό για σένα.

Πέρασαν χιλιετίες  για να καταφέρεις να εκδηλώσεις την ενέργεια του δικού σου φωτισμένου  εαυτού.

«Έλα λοιπόν και μην αργείς», γιατί χρειάζεται να κανακέψεις τον μικρό Χριστό που έχει γεννηθεί μέσα στο ενεργειακό σου πεδίο. Όχι δεν πρόκειται για μία καινούργια θρησκεία. Όχι δεν πρόκειται για ένα Χριστό με την θρησκευτική του έννοια. Πρόκειται όμως για τον φωτισμένο σας ειρηνικό εαυτό. Αυτός είναι ο Χριστός μέσα σε καθένα σας. Αυτή η ποιότητα των εαυτών έχει μπει σε εκδήλωση και είναι  φορτισμένη στο ενεργειακό πεδίο σας.

Είναι μία δυνατότητα για να υλοποιηθεί, η οποία τώρα κάθε μέρα φορτίζεται περισσότερο.   Η Γαία το περιμένει και εσείς το περιμένατε: Έναν δεύτερο ερχομό!

 Ίσως περιμένατε μία καινούργια παρουσία θεόπνευστη. Δεν πρόκειται να έρθει καμία θεόπνευστη παρουσία. Ίσως περιμένατε ένα μεγάλο φωτισμένο Δάσκαλο. Αγαπημένοι, δεν πρόκειται να έρθει κανένας φωτισμένος Δάσκαλος. Εάν περιμένετε τον  Δάσκαλο θα απογοητευτείτε. Το πνεύμα όλων μαζί, το δικό σας, αποφάσισε  ότι δεν είναι αυτή η ζωή για άλλον έναν φωτισμένο Δάσκαλο, αφού καθένας από σας είναι ένας εν δυνάμει φωτισμένος Δάσκαλος. Αυτή είναι η ζωή για καθένα σας να φέρει σε εκδήλωση την φωτισμένη όψη της ύπαρξής του. Είναι το ύψιστο δικαίωμα σας, γιατί είναι η υψίστη έκφραση του δικού σας εαυτού!

 Δεν υπάρχει κανένας αληθινός γκουρού για να οδηγήσει αυτή την σιωπηλή, ειρηνική επανάσταση και να ηγηθεί. Δεν χρειάζεται κανένας ηγέτης  για όλους εσάς και για καθέναν από σας. Χρειάζεται καθένας σας να ηγηθεί της δικής του ατομικής ειρηνικής ύπαρξης.  Αυτό ακόμα ηχεί λίγο μακρινό μέσα σας, γιατί είστε πεπεισμένοι ότι έχετε ακόμη θέματα... Βλέπετε το μείον του δρόμου της αυτογνωσίας είναι ότι ασχολείστε πολύ και ψειρίζετε τα πιθανά σας ελαττώματα. 

Αγαπημένοι φίλοι, σας έχουμε νέα:  Δεν θα εκλείψουν! Τα  ελαττώματα σας θα υπάρχουν!  Τα κουσούρια σας θα συνεχίσουν!  Οι αδυναμίες σας θα συνεχίσουν! Το μόνο που θα αλλάξει, και αυτό για το οποίο δεν πρέπει να αργήσετε, είναι ο νους σας! Σταματήστε να ασχολείστε με αυτό που λείπει σε σας. Σταματήστε να κριτικάρετε κάθε τρείς και λίγο τη δράση σας και τη συμπεριφορά σας. Εστιάστε  σε αυτό το οποίο έχετε και είναι θετικό.  Εστιάστε στις δυνάμεις σας που υπερβαίνουν το στραβό. Εστιάστε στην ικανότητά σας να μπορείτε να προσπερνάτε το εμπόδιο και να κοιτάτε προς τη λύση. Εστιάστε στο όμορφα σημεία και στις δυνάμεις σας.

«Έλα λοιπόν και μην αργείς».

Έλα εκεί όπου κοιτάς  τον εαυτό σου, αλλά όχι σαν ένας κριτής. Έλα εκεί όπου κοιτάς τον εαυτό σου, αλλά όχι σαν δικαστής.Έλα εκεί όπου μπορείς να δεις τον εαυτό σου, με μάτια αγάπης.Έλα εκεί όπου μπορείς να δεις το μικρό χριστό βρέφος της αγάπης σου, το βρέφος του εαυτού σου που φέρνει ειρήνη. Είσαι εσύ ο ίδιος. Ή  θα συνεχίσεις ν' ασχολείσαι με τα κουσούρια σου, ή θ' αρχίσεις να ασχολείσαι με τα μέρη του εαυτού σου που αγαπούν και διαλέγουν την αγάπη, που μπορούν να σκεφτούν κάτι καλύτερο και όχι κάτι χειρότερο, που μπορούν μέσα σε μία στιγμή να πετάξουν όλη την ασχήμια στην άκρη και να κρατήσουν μόνο ό,τι είναι όμορφο.

«Έλα λοιπόν και μην αργείς»,  γιατί δεν υπάρχει κανένας λόγος αληθινά να σε καθυστερείς.  Δεν υπάρχει κανένας λόγος αληθινά να σε κρατάς επί τόπου. Περπάτησες πολύ επί τόπου συγκρατώντας την δύναμη σου, τις ικανότητες σου, την ειρηνική σου διάθεση. Ήρθε ή ώρα να σε φροντίσεις και να σου πεις όμορφες κουβέντες. Και δεν θα το κάνεις επειδή θα πεις λόγια, αλλά επειδή θα δώσεις σε σένα την αξία, την προσοχή και την φροντίδα που χρειάζεσαι.

Δεν θα έρθουν οι λύσεις πιο γρήγορα επειδή εσύ θα τρέχεις περισσότερο... Θα έρθουν οι λύσεις επειδή εσύ θα στρίψεις για λίγο την πλάτη σου στα άλλα και θα «κακομάθεις» εσένα. Με τον δικό σου ιδιαίτερο τρόπο θα δώσεις  αξία σε σένα, σ' αυτό που μέσα σου γεννιέται. Θα δώσεις αξία στην δύναμή σου να γεννήσεις την ειρηνική σου ύπαρξη.  Δεν μιλάμε για μία Ύπαρξη η οποία είναι αδρανής.  Δεν μιλάμε για έναν εαυτό ο οποίος είναι χαλαρός και κάθεται μπρός σε μία καρέκλα.

Αγαπημένοι  μας, αυτός ο ειρηνικός εαυτός σας είναι η ουσία της επανάστασης.  Αυτός ο ειρηνικός εαυτός σας θα τραβήξει την προσοχή του από την πραγματικότητα ως έχει και θ' αποσύρει την ενέργεια από τα προβλήματα για να την μεταφέρει στις λύσεις. Εισέρχεστε στην κυρίως διαδικασία να κρατήσετε την ενεργειακή δύναμη της πραγματικής σας υπόστασης μέσα στο ενεργειακό σας πεδίο.  Αυτό σημαίνει πως οι  αφορμές για να σκεφτείτε τα πάντα γύρω σας θ' αυξηθούν και η πρόκληση να φροντίσετε την ομορφιά μέσα σας θα είναι υψηλότερη.  Αυτό είναι όμως το σημάδι που σας λέει ότι τα πράγματα σοβαρεύουν,  δηλαδή μπαίνουν σε μία ουσία πλέον.

 Όλοι κλαίτε για ένα σύστημα που καταρρέει. Τι κλαίτε από αυτό το σύστημα; Τι  είναι αυτό για το οποίο θρηνείτε;  Την απανθρωπιά ή την σκληρότητα του;  Το ότι η αξία της ανθρώπινης ζωής είναι χρήματα;  Για ποιον λόγο πρέπει να στενοχωριέστε που το σύστημα καταρρέει; Για ποιον λόγο πρέπει να στενοχωριέστε που το οικονομικό σύστημα καταρρέει;  Όσο ο ειρηνικός εαυτός και ο νους της αγάπης μέσα σας ζουν, δεν έχετε τίποτα να φοβάστε. Ούτε εσείς, ούτε η  κοινωνία. Η κοινωνία δεν συνεχίζει να ζει επειδή υπάρχει χρήμα ή σύστημα. Οι κοινωνίες ζουν από την αλληλεγγύη.  Οι κοινωνίες ζουν από πολλά ειρηνικά μυαλά. Και από πολλούς νόες που ενώνονται μέσα στην αγάπη.  Οι κοινωνίες επιβιώνουν της κατάρρευσης από την αλληλεγγύη.  Και η αλληλεγγύη έρχεται από έναν νου, ο οποίος έχει ξαναθυμηθεί την φώτιση.  Δεν γεννιέται τυχαία ο δικός σας Χριστός.  Δεν έχει γεννηθεί  τυχαία μέσα στο πεδίο σας. Είναι αυτό που χρειάζεται για την εποχή που έρχεται.  Είναι αυτό που μεταθέτει την προσοχή σας από το άτομο στο σύνολο και φέρνει μία ερώτηση για να απαντηθεί για τη ζωή σας:

Σε τι μπορεί να είναι η ζωή σας χρήσιμη, αγαπημένοι φίλοι, για το σύνολο:

Δεν είστε εσείς το επίκεντρο της ζωής σας. Χρειάστηκε να γίνετε το επίκεντρο για ένα μεγάλο διάστημα ώστε ν'  ανακαλύψετε  τι  είστε. Τώρα όμως γνωρίζετε τι είστε. Και τώρα ο εαυτός Χριστός, ο νους Χριστός, γεννιέται μέσα σας. Τώρα είναι η ώρα ν' αρχίσετε να ρωτάτε τον εαυτό σας: Σε τι μπορεί να είναι χρήσιμη η δική σας ζωή, για το σύνολο γύρω σας;  Πώς μπορεί μία ζωή να εξυπηρετήσει το σύνολο γύρω της; Πώς μπορείτε εσείς μέσα στην αγάπη και στην ειρήνη να κάνετε την ουσιώδη διαφορά για ένα σύνολο; Εάν μείνετε επικεντρωμένοι  στους εαυτούς σας, θα δείτε το δέντρο και θα χάσετε το δάσος. Εάν μείνετε επικεντρωμένοι  στην δική σας ατομική ανάπτυξη, θα βρείτε την ειρήνη σε σας και θα χάσετε την ειρήνη στο  σύνολο.  Δεν μπορείτε τελικά να έχετε ειρήνη σε εσάς ,αν δεν υπάρξει ειρήνη στο σύνολο...

 Αγαπημένοι φίλοι,  αγαπημένες ψυχές, «Ελάτε λοιπόν και μην αργείτε». 

Ελάτε εκεί που η ψυχή σας λαχταρά. Ελάτε εκεί που απαντάτε σ' αυτό το ερώτημα. Πώς μπορεί η ζωή σου να κάνει διαφορά για το σύνολο; Νταντέψτε εσάς, για να έχετε ενέργεια για το σύνολο. Κανακέψτε την γλυκύτητα μέσα σας, για να μεγαλώσει αυτός ο φωτισμένος εαυτός. Φροντίστε τις ανάγκες σας, για να μπορείτε  να έχετε δυνάμεις να φροντίσετε άλλους. Και φροντίζοντας άλλους, αγαπημένοι φίλοι, θα φωτιστείτε τελικά κι εσείς μ' έναν τελείως διαφορετικό τρόπο. Βλέποντας τον Ιστό της Αλληλεγγύης να δυναμώνει και ενώνοντας την ψυχή σας με άλλες ψυχές θα δυναμώσει η δική σας ψυχή. Δίνοντας βοήθεια σε μία άλλη ψυχή, θα πάρει βοήθεια η δική σας.Αυτή είναι η κυρίως εποχή της ειρηνικής επανάστασης γιατί είναι η εποχή του Χριστού εν δράσει. Είναι η εποχή όπου χιλιάδες και εκατομμύρια φωτισμένα πλάσματα θα γίνουν μικροί Χριστοί μέσα στην ανθρωπότητα. Χωρίς διάκριση, χωρίς τίτλο, χωρίς μεγάλες κουβέντες και χωρίς καμία ξεχωριστή παρουσία, θα κάνουν όμως τη μεγάλη διαφορά. Τα επόμενα δέκα χρόνια, αμέτρητες φορές θα πείτε στον εαυτό σας ότι αυτή η ζωή και αυτό το σχέδιο από κάθε άποψη αξίζει τον κόπο. Από κάθε άποψη άξιζε την ταλαιπωρία. Από κάθε άποψη άξιζε την χειμαρρώδη περιπέτεια. Και από κάθε άποψη, κάθε μέρα της, είχε νόημα και σκοπό. Και θα κλείσουμε ακριβώς εδώ... 

«Ελάτε λοιπόν αγαπημένες ψυχές και μην αργείτε».

Γιατί η ώρα είναι επί θυρών που θ' αποκαλυφτεί μέσα σας ότι κάθε στιγμή και κάθε μέρα όλη της ζωής σας ήταν γεμάτη από νόημα και σκοπό. Είναι επί των θυρών η μεστή απάντηση από τον φωτισμένο σας εαυτό.

«Ελάτε λοιπόν αγαπημένες ψυχές και μην αργείτε».

Είστε εδώ  πλέον για το σύνολο, και μέσα από αυτό θα προσδιορίσετε εσάς. Ελάτε λοιπόν αγαπημένες ψυχές στην αλήθεια της ύπαρξής σας. Ο φωτισμένος νους είναι εδώ για τους άλλους. Ο φωτισμένος σας νους δεν είναι εδώ για τον εαυτό του.

Με την ευχή αυτός ο ειρηνικός φωτισμένος σας εαυτός να έχει τη φροντίδα και την προσοχή που τώρα χρειάζεται, και εσείς να έχετε πάντα μέσα σας την ικανότητα ν' αφουγκράζεστε αυτό που η καρδιά σάς λέει, συνεχίζοντας να υπερβαίνετε τα μικροσυμφέροντα σας, συνεχίζοντας να υπερβαίνετε τις μικρές διαφορές σας, ευχόμαστε σε κάθε ψυχή που έρχεται σ' επαφή με αυτά τα λόγια να κοιτά πάντα αυτό που την ενώνει με όλες τις άλλες και να μπορεί  ν' αφομοιώνει την υπέρβαση της διαφορετικότητας, να μπορεί να κοιτά μόνο αυτό που ενώνει και ν' αφήνει στην άκρη αυτό που διαιρεί και χωρίζει.

Με ευχαριστίες και κάθε τιμή, προς κάθε ψυχή που τόσα χρόνια μας ακούει, και με την αναγνώριση της μεγάλης πορείας που ο καθένας σας έχει κάνει, Να Είστε Όλοι Εν Ειρήνη...

Και έτσι είναι........

 
Μικρή Τελετή:

Αφού σας ευχαριστήσω για την υπομονή και την σιωπή σας, θέλω να σας ζητήσω κάτι πολύ λίγο. Θέλω  ν'  ακουμπήσετε πολύ  απαλά τον διπλανό σας - πολύ χαλαρά.  Φανταστείτε τον εαυτό σας αυτή τη στιγμή να χάνει από μέσα του ό,τι άλλο έχει και να μένει μόνο η Ειρήνη στο εσωτερικό σας, να χάνει κάθε σκέψη, και να γίνεται η ίδια η ειρήνη... μία ζώσα ενέργεια ειρήνης που πάλλεται. Για λίγα δευτερόλεπτα ξεχάστε αυτό τον κόσμο. Ξεχάστε τον εαυτό σας. Και φανταστείτε πως η ειρήνη σας ταξιδεύει παντού. Στείλτε την να ταξιδέψει παντού. Και νιώστε την ειρήνη για ένα κλάσμα του δευτερολέπτου  να κάνει επαφή με κάθε τι ζωντανό σ' αυτό τον κόσμο, να ενώνει κάθε τι και όλη η Γη για ένα κλάσμα του δευτερολέπτου  να είναι σε απόλυτη ειρήνη. Μόνο ειρήνη... Σε κάθε ψυχή... Σε κάθε καρδιά... Σε κάθε νου... Σε όλους τους χρόνους που έχουν περάσει... Σε όλους τους χρόνους που είναι τώρα... Σε όλους τους χρόνους που θα περάσουν... Σε όλες τις πραγματικότητες... Σε όλους τους εαυτούς που έχετε υπάρξει... Σε όλους τους εαυτούς που θα υπάρξετε... Παντού ειρήνη...

.................

Σας ευχαριστώ.

Απομαγνητοφώνηση:  Αγγελική Βασιλοπούλου

© Ανώτερη Επικοινωνία, Χαριτίνη Χριστάκου