Σμαραγδένιος Κύκλος

8 Απριλίου 2019

Η Φυλή που Υφαίνει ιστορίες

 

 

Και να που ξαναβρισκόμαστε μέσα στην γλυκιά ενέργεια της ένωσης του πνεύματος. Μέσα από λεπτές χορδές της ύπαρξης, μέσα από αιθέρια νήματα που μας συνδέουν πέρα από, και μέσα σε, όλους τους χώρους και όλους χρόνους.

Αυτή είναι η ιστορία που αφορά το πώς συμβαίνει όπου κι αν είστε, ό,τι κι αν κάνετε, όποιο όνομα κι αν έχετε, σε όποια φυλή κι αν ανήκετε, όποια γλώσσα κι αν μιλάτε, να υπάρχει ένας δίαυλος επαφής και επικοινωνίας με το πνεύμα. Αυτή είναι μία ιστορία αγάπης μέσα σε όλους τους χωροχρόνους και μέσω όλων των πιθανών υποστάσεων που μπορεί να έχετε. Έτσι είναι όλες οι πραγματικές ιστορίες αγάπης. Δεν εξαρτώνται ούτε καθορίζονται από τα σώματα. Οι πραγματικές ιστορίες αγάπης είναι της συνείδησης, ανήκουν στην πνευματική φύση των όντων.

Μας αρέσουν οι ιστορίες, μας αρέσουν οι διηγήσεις. Έχουμε διαπιστώσει ξανά και ξανά ότι οι ιστορίες τρέφουν και μιλούν στις ψυχές καλύτερα και αμεσότερα απ’ οτιδήποτε άλλο. Περνούν άθικτες μέσα από τα λογικά φίλτρα της ανθρώπινης εμπειρίας και παραλαμβάνονται σαν δροσοσταλίδες από τα ψυχικά πεδία σας.

Πιστέψτε μας, η ανθρώπινη εμπειρία είναι πολύ εύκολο να αφυδατώσει την ψυχή, να στερέψει το πλούσιο ποτάμι της, περιορίζοντάς την στα ανθρωπίνως αναγκαία και στεγανά. Μα δεν είναι κανένα πλάσμα φτιαγμένο για στεγανά και αναγκαία. Όλα τα πλάσματα είναι φτιαγμένα από την απειρότητα της αστρόσκονης. Τρέφονται με την απεραντοσύνη των ήλιων, ταξιδεύουν με τις μυρωδιές των λουλουδιών, ονειρεύονται δίπλα σ’ ένα ζωντανό, πίνουν από το υγρό φεγγαρόφωτο και τραγουδούν με το θρόισμα των φύλλων.

Όλα τα πλάσματα και όλοι σας είστε δημιουργημένοι με μελωδίες απεραντοσύνης. Η ψυχή σας ζωντανεύει με την απειρότητα και χορεύει με την απεραντοσύνη. Τότε βρίσκεται στο στοιχείο της, τότε είναι σ’ επαφή με την ίδια της την φύση. Γι’ αυτό μας αρέσουν οι ιστορίες. Οι ιστορίες είναι ποίηση για τους ανθρώπους. Είναι η γλώσσα της ανθρώπινης ψυχής. Μαλακώνουν τα σκληράδια της ανθρώπινης εμπειρίας και λειτουργούν σαν βάλσαμο για τους ρόζους των ανθρώπινων κόπων.

Από χρόνους ξεχασμένους ερχόμασταν και συνεχίζουμε να ερχόμαστε. Σε κάθε σημαντική περίοδο της γαίας ήμασταν παρόντες. Μία ομάδα με προσδιορισμό την σμαραγδένια ουσία της καρδιάς. Σας έχουμε δει σε αναρίθμητες μορφές, χαρακτήρες, τάσεις, ρόλους. Σας έχουμε δει να πετάτε στα ουράνια και να προσγειώνεστε στο σκληρό χώμα. Μα, πάνω απ’ όλα σας έχουμε δει να υφαίνετε με περίσσεια υπομονή τους αμέτρητους κρίκους της ίδιας σας της συνείδησης. Συνεχόμενες ζωές στην γη, συνεχόμενοι κρίκοι.

Και εσείς υπομονετικοί, ανθεκτικοί και εργατικοί σαν τα παντοδύναμα μυρμήγκια της γαίας, να συνεχίζετε. Είναι το τραγούδι σας βαθύ και αυτό σας δίνει κουράγιο. Είναι ο πόνος της γαίας βαθύς και αυτός σας δίνει αντοχή. Είναι ο στόχος της ψυχής σας μεγαλειώδης και αυτό σας κρατά ζωντανούς στην ψυχή, ακόμα και όταν το ποτάμι σχεδόν στερεύει. Η φλόγα μένει να καίει. Η δική σας φλόγα, κρυμμένη τόσο βαθιά μέσα στις καρδιές σας, τόσο προστατευμένη και τόσο ιερά διαφυλαγμένη.

Οι ιστορίες σας. Οι ιστορίες των ψυχών. Ιερά όνειρα. Ιεροί σκοποί. Ιεροί στόχοι. Ιερές προσπάθειες. Ιερά όσο η αγάπη. Η ποίηση κρατά τις ιστορίες ζωντανές, σαν χρονογραμμές για το άχρονο και μνήμες για το πανταχού παρόν. Η ποίηση είναι η γλώσσα που αναγνωρίζει ο δημιουργός μέσα στον δημιουργό. Είναι η μητρική γλώσσα.

Γι’ αυτό μας αρέσουν οι ιστορίες. Αγαπάμε τις χρυσές χορδές που συνενώνουν τις ιστορίες μέσα στους χρόνους φέρνοντας την αγάπη πιο κοντά, πιο άμεσα. Πόσο εσείς αγαπάτε τις ιστορίες; Τα μικρά παιδιά τις λατρεύουν. Ρουφούν τις λεπτομέρειες, ελευθερώνονται από το λογικό τους, και αφήνουν τις ιστορίες να κάνουν το θεραπευτικό έργο στα βάθη του εαυτού τους.

Πόσο εσείς ακόμα αγαπάτε τις ιστορίες; Πόσο ενήλικες έχετε γίνει; Πόσο έχει στεγνώσει το δικό σας ποτάμι; Πόσο δυσκολεύεστε ν’ αναγνωρίσετε την δική σας δίψα για τις ιστορίες που ταξιδεύουν την ψυχή σας; Πόσο απαραίτητη νιώθετε αυτή την τροφή για το πνεύμα σας; Πόσο την έχετε νοσταλγήσει;

Αυτή είναι η χρονική περίοδος όπου οι ιστορίες της γης ζωντανεύουν. Η ανθρωπότητα τα αποζητά με βαθιά νοσταλγία, με βαθύ πόθο, με βαθιά ανάγκη. Ένας μεγάλος αναστεναγμός από την καρδιά της ανθρωπότητας στάλθηκε στον Μεγάλο Ήλιο, και τώρα μία ολόκληρη φυλή ψυχών που αποτελείται από ποιητές, διηγητές, παραμυθάδες, μεταφορείς ιστοριών, ενεργοποιείται και ζωντανεύει μέσα στην ανθρωπότητα. Είναι η ώρα τους. Είναι γύρω σας και ανάμεσά σας αυτές οι ψυχές. Περίμεναν τον μεγάλο παλμό από τον Ήλιο. Προσδοκούσαν την δική τους στιγμή.

Η φυλή αυτών που υφαίνουν ιστορίες και θεραπεύουν τις ψυχές ενεργοποιείται μέσα στο δικτύωμα της συνειδητότητας της γαίας. Αυτοί είναι οι εξισορροπιστές της σκληρότητας και του κυνισμού. Αυτοί είναι οι αντισταθμιστές της δύναμης που θέλει να σας επιστρέψει στο παρελθόν. Μέσα από τις ιστορίες τους σας μετακινούν στο μέλλον που έχετε ονειρευτεί και στον εαυτό που έχετε ονειρευτεί.

Οι υφαντές των ψυχών ενεργοποιούνται για να λιώσουν το «πάγωμα» των ψυχικών πεδίων, την βαθιά ανασφάλεια που κυοφορείται, την βαθιά υπαρξιακή αγωνία που κρύβετε πίσω από τα δήθεν ατάραχα πρόσωπά σας. Οι υφαντές των ιστοριών που βρίσκονται στην γαία είναι σε ηλικίες έτοιμες και ώριμες για να φέρουν στήριξη και ανάταση στις ψυχές της ανθρωπότητας.

Θα τους αναγνωρίσετε από την μικρή άχρονη παύση της καρδιάς σας την ώρα που μιλούν, από το μικρό αναπήδημα του παλμού σας την ώρα που ακούτε τις ιστορίες τους. Κι αν αναπήδησε ήδη η καρδιά σου ή ένιωσες μια φευγαλέα παύση στην καρδιά σου, τότε να ξέρεις ότι εσύ ο ίδιος είσαι ένας Υφαντής ιστοριών για τις ψυχές και είναι η ώρα σου να αρχίσεις να διηγείσαι τις ιστορίες σου.

Αγαπάμε τις ιστορίες, αγαπάμε εκείνους που θεραπεύουν τις ψυχές με φροντίδα, με υπομονή, με καρτερία, με αγάπη, με έμπνευση. Είναι μία σμαραγδένια τέχνη αυτή, πασίγνωστη στους γαλαξίες, επειδή αυτή η τέχνη χωράει και μεταφέρει την αγάπη του Θεού για όλες τις δημιουργίες του. Γι’ αυτό είναι παντοδύναμη, και γι’ αυτό θεραπεύει ψυχές.

 

© 2019 Χαριτίνη Χριστάκου